براساس اجماع گسترده، اطلاعات و امنیت، دو موضوع هم‌پیوند و درهم‌تنیده، به‌صورت دوسویه هستند. اما باتوجه‌به ارتباط متقابل و تنگاتنگ این دو متغیر هم‌پیوند، کمبود یا حتی نبود متن علمی برای بحث درباره رابطه بین آنها شگفت‌انگیز است. در جامعه دانش‌پژوهان اطلاعاتی و نظامی، درحدانتظار به رابطه بین اطلاعات و امنیت، پرداخته نشده است.
پژوهش حاضر، گامی برای معماری نظری رابطه دو متغیر اطلاعات و امنیت ملی است که هدف اصلی آن تولید متنی دانشگاهی و کاربردی برای دانشجویان و دانش‌پژوهان و تلاشگران حوزه اطلاعات و امنیت است. پژوهشگران کوشیده‌اند روایتی بومی و متناسب با واقعیت‌ها، خواسته‌ها و ساختار جمهوری اسلامی ایران به نگارش درآورند.
روش گردآوری داده‌های تحقیق مبتنی بر مصاحبه عمیق نیمه‌ساختمند است. داده‌های مصاحبه‌ها پس از بررسی و تدقیق در یافته‌های آن، چندین بار توسط پژوهشگران و مصاحبه‌شونده بازبینی و اصلاح شده است تا اصالت محتوای مصاحبه‌ها ازنظر استناد مورد تأیید قرار بگیرد.
موضوعات اصلی که در این پژوهش بررسی شده‌اند، عبارت‌اند از: بررسی مفهوم امنیت ملی در تجربه جمهوری اسلامی ایران با رویکردهای مختلف؛ رویکردهای عملی پیگیری امنیت در دوره‌های مختلف عمر جمهوری اسلامی ایران برای نظام‌مند کردن بررسی نقش سازمان اطلاعاتی در امنیت ملی در درون راهبردهای گوناگون؛ بافت نظری موردنیاز برای معماری مفهوم ارتباط اطلاعات و امنیت ملی، به‌ویژه در ایران؛ جایگاه و نقش اطلاعات در گفتمان‌های امنیت ملی؛ تبیین و تشریح نقش اطلاعات در هریک از راهبردها؛ رابطه متقابل اطلاعات و امنیت ملی با تأکید بر تأثیر هرکدام در ساختار یکدیگر؛ نقش اطلاعات در سیاست‌گذاری امنیت ملی؛ اطلاعات در امنیت پایدار در چهارچوب اطلاعات و امنیت مهدوی؛ جمهوری اسلامی ایران و اطلاعات مردمی.
براساس یافته‌های پژوهش، می‌شود گفت: این پژوهش افزون بر ایده‌های نظری آن درباره رابطه اطلاعات و امنیت، مدخلی است برای فهم رویکرد ایرانی – اسلامی به نهادهای اطلاعاتی.